диоптрија | ж.
Единица за мерење на прекршувањето на светлината кај оптичката леќа, обично при мерење на степенот на далековидоста или на кратковидоста заради корекција на видот. Контактни леќи со голема диоптрија.
дип 1 | прил.
Многу, силно, сосема. Дип лошо.
дип 2 | сврз.
Бидејќи, зашто, затоа што. Дип оној мојон е за никаде, инаку би знаел. Дип е за тебе, инаку не би го правел. Сакаше да нѐ истепа, дип родители сме му. Дип не го видов инаку тешко нему.
дипла | ж.
Набор, фалта (на здолниште). Надолу паѓаше во богати дипли. Скутник од три дипли.
диплак | м.
Лист од тутун подготвен за нижење.
диплач | м.
Тој што го дипли платното, штофот.
дипленица | ж.
Само во изразот – сабја дипленица. Тест му готви сабја дипленица, што се диплит дванаесет дипли.
дипли | несв.
Превитка, свитка (обично платно, штоф, чаршаф и сл.) Диплеле невестински руби.
диплома | ж.
а) Свидетелство за завршен степен на образование (обично средно или високо). б) Документ за добиено научно или специјалистичко звање.
дипломат | м.
Висок службеник во надворешнополитичката служба што ја претставува својата држава во официјалните односи со други држави. Австриски дипломат.
