дипломатија | ж.
Правила, начела и начини на дејствување на една влада во областа на надворешната политика, вештина за водење на надворешната политика.
дипломатски | прид.
Што се однесува на дипломат и на дипломатија. Дипломатско претставништво. Дипломатски односи. Дипломатска служба.
дипломец | м.
Тој што е пред дипломски испит или го положил во скоро време.
дипломира | св. и несв.
Положи, полага завршен испит на факултет, висока школа и сл. по кој се добива диплома. Дипломира на филолошкиот факултет.
дира | ж.
Трага од човек или животно. Му оди по дирата.
дирек | м.
Дрвен столб што служи за потпора. Дирек на скалите. Се потпре до дирекот.
директен | прид.
Што е поврзан, што се прави без посредник; непосреден. Директен контакт. Директно прашање. Директен одоговор. Директна врска. Директен следбеник.
директива | ж.
Налог, упатство, насока за работа од повисок орган. Работат по директива.
директивен | прид.
Што содржи, што е според директива. Директивна команда. Директивна постапка. Директивно писмо.
директор | м.
Управник, раководител на претпријатие, установа, образовна институција и др., организатор на работата во една фирма или пак установа. Генерален директор.
