душманлак | м.
Големо непријателство, омраза. Да го заборавиме нашиот душманлак и да почнеме одново.
душник | м.
Дел од органите за дишење во форма на 'рскавична цевка која започнува од гркланот и продолжува до белите дробови. Му го стискаше душникот. Ме дразнеше во душникот.
душовадец | м.
душовадник | м.
Лице што мачи, што измачува некого; крвопиец. Арамиите се душовадници.
душогрижник | м.
(арх.) Свештеник, поп. Селаните се загрижија да не останат без свој душогрижник.
душогубен | прид.
Што е погубен, смртоносен. Душогубен бол. Душогубна борба.
душогубец | м.
душогубник | м.
Лице што убива. Душогубниците бараа нова жртва.
душојадец | м.
е 1 | глас
Една од петте самогласки во македонскиот јазик; самогласка од преден ред.
