душегрижник | м.
душек | м.
Цврсто сошиена постилка наполнета со волна, пердуви и сл., која се става врз креветот или на земја и служи за спиење; постела. Мек душек. Сламени душеци. Душеци од пердуви.
душеме | ср.
Дрвен под. Беше пикнат под штиците на душемето.
душен | прид.
Задушлив. Душна визба.
души 1 | несв.
Прави пречки, го спречува дишењето; задушува. Астмата го душеше старецот. Нешто го души во грлото.
души 2 | несв.
За животно (обично пес) – мириса нешто. Шарениот коњ ги душеше своите нови пријатели. Мачката душеше околу бунарот.
душка | несв.
Со куси, брзи движења души, мириса, бара нешто; души2. Кучето душка по трагата на бегалецот. Говедата ја душкаа тревата.
душкало | ср.
Лице што душка; Тие се покажаа како добри душкала.
душман | м.
Противник, непријател. Падна во рацете на душманот. Тие беа смртни душмани. Твојот пријател е мој душман.
душманин | м.
