Еритреја | ж.
Држава во Африка.
еритроцит | м.
Црвени крвни зрнца.
Ерихон | м.
Град во Израел.
еркондишн | м.
Клима-уред, апарат што ја одржува саканата температура на воздухот во затворен простор.
Ерменија | ж.
Држава на Кавказ.
ермик | м.
Гриз. Ермик алва.
ероген | прид.
Што предизвикува полова возбуда. Ероген фактор. Ерогена зона.
еродира | св. и несв.
Разори, разорува; нагризе, нагризува.
ерозивен | прид.
Тоа што е подложно на ерозија и што предизвикува ерозија, процес под дејство на вода и ветер. Ерозивен терен. Ерозивно место. Ерозивен материјал. Ерозивно дејство.
ерозија | ж.
(геол.) Разорување, трошење на земјината кора под дејство на природни процеси. Во некои предели се забележани големи ерозии. Ерозија на почвата. Површинска ерозија.
