живинарство | ср.
Одгледување живина како стопанска гранка.
живинка | ж.
живка | несв.
живко | прил.
Многу живо, раздвижено, весело. Тој зборуваше живко.
живне | св.
Закрепне, поврати животна сила, добие живост; стане пожив. Младинците живнаа. По обилните дождови живнаа растенијата. Коњот живна кога го виде својот стопан. Во собата живнаа разговорите.
живодер | м.
Лице што дере болни или пцовисани животни.
живодерец | м.
живодерник | м.
Черга од коноп што служи за покривање. Се покри со живодерникот.
живодерство | ср.
Особина на тој што е живодер_2 Тоа е живодерство.
живожален | прид.
Што е за жалење, кутар.
