жлеб 1 | м.
Долга тесна вдлабнатина на некој предмет во којашто влегува испапчениот дел од друг предмет. Жлебовите на фиоката не лежеа добро. Тркалото излезе од жлебот.
жлеб 2 | м.
Голема бочва за превоз на грозје, сливи и сл. Жлебовите беа полни со грозје.
жлебен | прид.
Што се однесува на жлеб. За зацврстување се употребуваат чивии, а почесто жлебен состав.
жлебина | ж.
жлезда | ж.
(анат.) Орган во телото на човекот или на животните што создава и излачува секрет. Лимфна жлезда. Млечна жлезда.
жлезден | прид.
Што се однесува на жлезда. Жлездно ткиво.
жлездест | прид.
Што има облик на жлезда, што има жлезди. Вимето е жлездест орган, кој кај овците и козите се состои од две млечни жлезди.
жмер | м.
Талог што се добива при топење сланина.
жмерка | ж.
жмрка | несв.
Потекува наеднаш во силна струја; блика.