жлеб 1 | м.

Долга тесна вдлабнатина на некој предмет во којашто влегува испапчениот дел од друг предмет. Жлебовите на фиоката не лежеа добро. Тркалото излезе од жлебот.

жлеб 2 | м.

Голема бочва за превоз на грозје, сливи и сл. Жлебовите беа полни со грозје.

жлебен | прид.

Што се однесува на жлеб. За зацврстување се употребуваат чивии, а почесто жлебен состав.

жлезда | ж.

(анат.) Орган во телото на човекот или на животните што создава и излачува секрет. Лимфна жлезда. Млечна жлезда.

жлезден | прид.

Што се однесува на жлезда. Жлездно ткиво.

жлездест | прид.

Што има облик на жлезда, што има жлезди. Вимето е жлездест орган, кој кај овците и козите се состои од две млечни жлезди.

жмер | м.

Талог што се добива при топење сланина.

жмрка | несв.

Потекува наеднаш во силна струја; блика.