забајан | прид.
Што е занесен, маѓосан од баење. Како забајан чекореше по снегот. Стоеше како забајана од некоја непозната молитва.
забајати | св.
Почне да бајати, да станува бајат. Го остави лебот да забајати.
забакари | св.
Почне да бакари. Не ја забакарил работата како што треба.
забамка | св.
Почне да бамка;
забан | м.
Дел од некогашната селска машка или женска горна облека од сукно, со ракави или без нив. На рамото ги префрли забанот и торбата и тргна нагоре. Пазарџиите беа облечени во забани и антерии.
забандори | св.
Почне да бандори. Тој забандори нешто и не ме остави намира.
забанџија | м.
Лице што изработува забани. Тој беше прочуен забанџија во градот.
забања | св.
Почне да бања некого; бања. Мајката само што го забања детето, тоа почна да плаче.
забар | м.
Лекар за болести на забите; заболекар, стоматолог.
забара | св.
Почне да бара; Војниците забараа јадење и пиење.
