заваби | св.
Почне да ваби. Тој излезе во дворот и ги заваби кокошките.
завади 1 | св.
Почне да вади; Ги завади компирите од вреќата.
завади 2 | св.
Почне да полева; Ги завади цвеќињата во дворот.
завал | изв.
За искажување жалост, сочувство. Нигде завал лика јас не најдов, лика спрема мене.
завала | св.
Почне да вала; Детето го завала бурето по патот. Таа завала еден шајак.
завали | св.
Почне да вали. Немавме со што да завалиме оган. Ја завалив печката.
завали | прид.
завалија | прид.
Што е за жалење, за грев; кутар. Па тој мене како да не ме разбира, завалија! Си оглувел завалија!
завалка 1 | св.
Почне да валка;
завалка (се) 2 | св.
