забун | м.

забуна | ж.

Збунетост, несигурност, недоумица. За да ја скрие забуната, зачепка околу радиото. Таа ја виде неговта забуна, но не разбра одошто е. Нејзиното плачење ме фрли во забуна и немир.

забуни | св.

Предизвика забуна, збуни, збрка. Неговата постапка ги забуни присутните.

забунџија | м.

забуричка | св.

Почне да буричка; буричка_1_2 Со машата забуричка низ жарта. Го отвори долапот и забуричка низ наредените шишиња.

забута | св.

Почне да бута; бута. Ја забутаа колата по патот.

забутан | прид.

Што е оддалечен, изолиран, зафрлен. Забутано село.

забуца | св.

Почне да буца; буца_1_2 Кравата се разлути и ја забуца жената.

забучи | св.

Почне да бучи; Камионот забучи. Ушите силно му забучија.

забушави | св.

Почне да бушави; Нежно ја забушави по косата.