зазорен | прид.

Што предизвикува срам, што е срамен. Зазорна постапка.

зазори | св.

Почне да се разденува, да се развиделува; се појави зора. Тргнаа пред да зазори. Зората зазори.

зазорлив | прид.

Што е срамежлив. Зазорливо дете.

зазорум | прил.

Уште во зората, взори. Тргнаа зазорум.

зазрачи | св.

Почне да зрачи нешто. Неговите очи зазрачија радост.

зазре | св.

Сети зазор. Зазрал од непријатната глетка.

зазрее | св.

За плод – почне да зрее; зрее. Зазреаја смоквите во градината.

заѕвекоти | св.

заѕвери се | св.

Почне да се ѕвери. Му се заѕвери во очите. Сите се заѕверија во неа.

заѕвечи | св.

Почне да ѕвечи. Кутијата падна на земјата и заѕвечи силно.