заѕвиска | св.
За коњ – почне да ѕвиска, да 'ржи. Ранетиот коњ заѕвиска.
заѕвони | св.
Поѕвони кратко. Две деца заѕвонија на вратата.
заѕенѕа | св.
Почне да ѕенѕа. Тој заѕенѕа низ собата.
заѕида | св.
Почне да ѕида, да гради; ѕида. Утре ќе ја заѕидаме новата куќа.
заѕуни | св.
Почне да ѕуни; ѕуни. Одеднаш заѕунија оргулите. Прстенот заѕуни на камениот под. Рој муви заѕунија во тишината.
заѕури | св.
Почне да ѕури, да се загледува во некого или во нешто. Таа се заѕури во него. Се заѕуриле со очите вземи.
заигра | св.
За оро, за танец и сл. – почне да игра. Младенците заиграа колку за адет. Наскоро ќе ѝ заиграме на свадба.
заиде | св.
Почне да иде, да доаѓа. Одоздола заиде еден старец. По полето заидоа овци.
заизвира | св.
Почне да извира, да тече. Од очите ми заизвираа солзи.
заизлегува | св.
Почне да излегува едно по друго. Народот полека заизлегува.
