закоси се | св.
Почне да се загрижува, да се јадосува. Се закоси кога виде дека никој нема дома.
закотви | св.
Спушти котва од пловен објект на дното во водата, запре на едно место со помош на котва. Една недела бродот беше закотвен во водата.
закоти | св.
За животни – направи да се расплодува, да се размножува. Сакаше да закоти зајаци.
закочи | св.
Почне да кочи; запре, застане со помош на кочница. Возачот ја закочи колата точно пред пешачкиот премин.
закошка | св.
Почне да кошка, да удира со нога; Децата ја закошкаа топката.
закрака | св.
За кокошка – почне да крака. Кокошките закракаа низ дворот.
закрастави | св.
Фати, добие краста. Закрастави по целото тело.
закрвавен | прид.
Што е вцрвенет од крв, крвјосан. Закрвавени очи.
закрвави | св.
Почне да крвави. Раната повторно закрвави.
закрви се | св.
Се скара, се раскара до крв. Тие се закрвија за неколку ниви.
