из- | претс.

Претставка за образување на глаголи со значењата:

изабен | прид.

Што е тап, што не е остар. Изабен нож. Изабена секира.

изаби (се) | св.

изарчи | св.

Потроши до крај, целосно (пари и сл.);

изба | ж.

избави | св.

Спаси некого од нешто. Тој го избави од сигурна смрт. Го избави народот од ропство.

избавител | м.

Тој што избавува, што спасува. Избавител на народот.

избавиште | ср.

Спас, избавување.

избавление | глаг. им.

избавник | м.

Спасител;