институционализација | ж.
Претворање во институција, официјализирање. Институционализацијата на нечии лични интереси ќе има негативни последици.
институционализира (се) | св. и несв.
Направи, прави нешто да добие облик на институција, да стане во правна смисла призната институција.
инструира | св. и несв.
Поучи, поучува; даде, дава упатство за работа.
инструктивен | прид.
Што содржи или дава инструкции, што упатува, поучува; корисен. Настојуваше низ инструктивни сугестии да придонесе за подобро совладување на литературниот јазик.
инструктор | м.
Лице што дава инструкции, што поучува, што врши обука за оспособување во некоја дејност.
инструкција | ж.
Упатство, упатување, поучување како да се изврши некоја работа, задача. Тие дејствуваат според неговите инструкции. Им даваше инструкции на учениците.
инструмент | м.
Направа, орудие, алат. Операцијата беше успешно извршена со најпрецизни хируршки инструменти.
инструментален | прид.
Што се изведува со музички инструменти. Инструментална музика.
инструментализира | св. и несв.
Претвори, претвара во оружје, во инструмент за лична корист.
инструментариум | м.
Сите инструменти потребни за вршење определена дејност.
