императивен | прид.
Што е неизбежен, потребен, нешто на што мора да се одговори.
император | м.
Владетел, носител на врховна, воена и цивилна власт на империја. Градот Охрид го добил своето име од византискиот император Јустинијан.
империја | ж.
Назив за голема монархистичка држава на чело со император; царство.
империјализам | м.
Стремеж на една држава кон потчинување и освојување на други народи и држави.
империјалист | м.
Приврзаник на империјализмот.
империјалистички | прид.
Што е во духот на империјализмот, што се води од идеите на империјализмот; освојувачки, завојувачки.
имперфект | м.
Минато определено несвршено време; глаголски облик што означува минато засведочено дејство во неговото одвивање.
имперфектен | прид.
Што е несвршен. Имперфектен глагол.
имплементација | ж.
Примена, спроведување договор, план и сл.
имплементира | св. и несв.
Примени, применува, спроведе, спроведува договор, план и сл.
