падарина | ж.
Награда, плата на падарот.
падарлак | м.
Занимање на падар.
падарница | ж.
Падарска колиба.
падеж | м.
Форма при промената на именските зборови што го покажува односот со другите делови од реченицата.
пади | несв.
Брка, гони, тера. Не пади си ги децата од куќа, ќе ти требаат. Детето ги падеше птиците од патот.
падина | несв.
падина | ж.
Површина или страна од ритче или од планина што има благ пад, наклон. Зелена падина. Благи падини на планините. Стада овци пасеа по падините.
падишах | м.
Титула на султаните од Турското Царство и на други монарси во некои источни земји. Тој беше верен поданик на падишахот.
паднат | прид.
Глаголска придавка од падне.
паднат | м.
Тој што паднал во борба. Споменик на паднатите.
