Халдеја | ж.

Древно кралство во Месопотамија.

Халкидики | ср.

Полуостров во Грција.

халоген | прид.

Хемиски елемент што при допир со метал гради соли. Халогени елементи се: бром, јод, флуор и хлор.

халогенка | ж.

Халогена светилка.

халофит | м.

Растение што опстојува на солени почви, најчесто на морското крајбрежје.

халуцинант | м.

Тој што страда од халуцинации, тој што халуцинира.

халуцинантен | прид.

Што се однесува на халуцинант и халуцинација.

халуцинација | ж.

Привидение, лажни сетилни реакции како резултат на нервно растројство. Ноќна халуцинација.