цезура | ж.

(поет.) Ритмичка починка, пауза среде стих од повеќе стапки. Во оваа песна стихот е осмерец со цезура по петтиот слог.

Цејлон | м.

Поранешно име на Шри Ланка, Азија.

цекин | м.

Златна пара што некогаш се користела во Италија. Ќесе со цекини.

цел | прид.

а) Што ги има сите делови, што е полн, целосен. Цел леб. Цела куќа. Цела сума. Цела приказна. б) Што е неповреден, неоштетен, нескршен. Шишето падна, ама остана цело.

цел | ж.

Нешто кон кое се стреми човек, нешто што сака да го постигне. Животна цел. Образовна цел. Добротворни цели. Политички цели.

целен | прид.

Што има определена цел, намена; што е поради некоја цел. Целна група.

целеничок | прид.

Само во составот цел-целеничок, обично нечленувано ‒ целосен, во целост.

целер | м.

Вид зеленчук сличен на магдоносот, се употребува како зачин и како салата; Apium graveolens.

целесообразен | прид.

Што одговара на поставената цел, што е соодветен, корисен, правилен. Целесообразен начин. Целесообразна анализа.