алкохол | м.
Безбојна, испарлива и запаллива течност добиена со дестилација на шеќери. Алкохолот се користи како составен дел од некои лекови.
алкохолен | прид.
Што содржи алкохол, како главно својство со кое се определува. Алкохолен пијалак.
алкохолизам | зам.
Претерано консумирање алкохол, проследено со постојано труење на организмот. Во државата има голем процент на алкохоли
алкохолизира | св. и несв.
Стави, става алкохол во течност, направи, прави да има алкохол во определена течност.
алкохоличар | м.
Зависник од алкохол, тој што претерано пие алкохол, пијаница.
Алма Ата | ж.
Поголем град во Казахстан.
алмаз | м.
Ал Манама | и.
алманах | м.
Годишник. Во градот циркулираше некој примерок под наслов „Алманах 1932".
ало! | изв.
За довикување и одзивање, особено во телефонски разговор. Ало, ало, дајте ми врска! – Ало, ало ... – гледа во слушалката, се чуди, моли.
