алов | прид.

Отвореноцрвен. Алово цвеќе. Алово знаме.

аловина | ж.

Црвенило. Гасне вечерната аловина, гасне во аловината на крвта.

алогичен | прид.

Што нема во себе логика, на кој му недостасува здраво расудување. Овој склоп не е ниту алогичен, ниту бесмислен, напротив.

Алпи | и.

Планински масив во Европа.

алпинец | м.

Спортист во алпска дисцплина, скијање и сл.

алпинизам | м.

Вид спорт – искачување на многу високи и тешко достапни планински места и врвови. Го претпочиташе алпинизмот затоа што ги сакаше планините.

алпинист | м.

Лице што се занимава со алпинизам, планинар. Овој алпинист се качи на највисокиот врв.

алпски | прид.

Што се однесува на Алпите, што расте или живее на Алпите. Алпски врвови. Алпски снегови. Алпско млеко. Алпски дисциплини.

алт | м.

(само едн.) Длабок женски глас. Жена му запеа со треперливиот алт.