ами | чест.
За изразување неверување во искажаното во наредниот исказ. Ами, како да не и тоа ќе се случело.
амин | изв.
Означување крај на молитва, со значење: вистина е, така е. На секое амин луѓето се крстеа. Сега и во сите времиња, амин.
аминува | несв.
Без размислување почитува нечија волја, прифаќа нешто без да размисли. Насобраните селани само аминуваа, а длабоко во срцето чувствуваа омраза.
аминџија | м.
Поддржувач на некого или на нечија идеја или став без размислување. Во селото имаше неколку аминџии на чорбаџијата.
амка | несв.
Се обидува да касне малку од нешто, поврзано со обичај за Прочка. Во собата децата го амкаа јајцето.
амнезија | ж.
Губење на способноста за паметење. По несреќата човекот имаше амнезија.
амнестија | ж.
Акт на законодавно тело со кој на осудениот делумно или целосно му се укинува правосилно изречената казна; помилување. Сите затвореници добија амнестија. Претседателот донесе указ за амнестија.
амнестира | св. и несв.
Даде, дава амнестија. Владата ги амнестира сите политички затвореници.
амонијак | м.
Безбојно гасно соединение на азот и водород; воден раствор на гасот. Сегашната светска продукција на азотни минерални ѓубриња првенствено се базира на синтетички амонијак.
аморален | прид.
Што е без чувство за морал; неморален. Обвинението, а и некои сведоци, го товарат како асоцијален, неодговорен, аморален и бескарактерен човек.
