апсолвира | св. и несв.
Заврши, завршува со слушање на предавањата на некој факултет. Откако апсолвира на Економскиот, тој се запиша на Правниот факултет.
апсолутен | прид.
Полн, потполн, чист, совршен; независен, неограничен, безусловен. Апсолутна победа. Апсолутна чистота. Апсолутна тишина. Апсолутна власт. Апсолутен господар.
апсолутизам | м.
Неограничено владеење на еден човек (или на група луѓе) без контрола и ограничување; самовластие, самодржавие.
апсолутизира | св. и несв.
Земе, зема некој став, оцена за нешто, некое мислење за некоја појава како неограничено, безусловно применливо и за други нешта или појави.
апсолутист | м.
Апсолутен владетел.
апсорбира | св. и несв.
Впие, впива, прими, прима во себе, во својот состав. Ситните ресички ги апсорбираат хранливите материи. Хартијата ја апсорбира течноста и се обојува од неа.
апсорбираност | ж.
Резултат, состојба од впивање, примање во себе. Апсорбираноста се зголемува со зголемувањето на хумусот во почвата.
апсорпција | ж.
Впивање, примање во себе. Апсорпцијата на течноста при овој обид се извршува многу бргу. Во тенките црева се одвива речиси целосната апсорпција.
апстинент | м.
Лице што се воздржува од нешто, не сака да учествува во некаква дејност. Toj е еден таков апстинент кога се во прашање млади жени. Апстиненти имаше и меѓу студентите, тие само седеа и молчеа.
апстиненција | ж.
Воздржаност, присебност со откажување од нешто, од некаква дејност. Мојата апстиненција не му пречеше никому. Долгата апстиненција го направи своето.
