апстинира | св. и несв.
Се воздржи, се воздржува од учество во некаква дејност. Во последно време тој апстинира на семејните веселби, ниту јаде ниту пие.
апстракт | м.
Кус извадок од некој текст, расправа, студија; резиме.
апстрактен | прид.
Што потекнува од апстракција, замислен, обопштен; што постои само како поим.
апстракција | ж.
Изделување на особини на предмети и појави со цел да се најде заедничкото, општото, суштественото.
апстрахира | св. и несв.
Оддели, одделува, издвои, издвојува; групира одделно за да се добие заклучок за нешто, оттргне, оттргнува нешто од целост. Тој ги апстрахираше примерите кои ја потврдуваат оваа појава.
апстрахираност | ж.
Исклученост, издвоеност од определена целина. Апстрахираноста на субјективното изнесување ја зголемува вредноста на делото. Принципот на апстрахираност или изделеност е основната карактеристика на тој метод.
апсурд | м.
Бесмислица, нелогичност, глупост, невозможност.
апсурден | прид.
Бесмислен, нелогичен, глупав, невозможен. Со своето однесување често се доведува во апсурдни и невозможни ситуации.
апсцес | м.
Гноен оток, гноење.
аптека | ж.
Продавница во која се подготвуваат и се продаваат лекови.
