богобојазлив | прид.
Што се плаши од Бога. Богобојазливите жители на селото покорно стоеја пред портите на црквата.
боговски | прид.
Што се однесува или што му припаѓа на бог.
Богојавление | ср.
Црковен празник што се слави на 19 јануари; Водици.
богољубен | прид.
Што го љуби Бога, побожен.
богољубец | м.
Што го љуби Бога. Побожен човек, праведник. Легионерите до еден ги испотепале богољупците ни криви ни должни.
богољубив | прид.
Што го љуби, сака Бог; побожен. Богољубивиот народ мирно слушал.
богомил | м.
Следбеник, припадник на богомилското движење.
богомилски | прид.
Што им припаѓа, што се однесува на богомилите и на богомилството. Богомилско движење.
богомилство | ср.
Христијанско еретичко движење што се појавило во Македонија во 9 век, па се проширило и кај соседните народи.
богомолец | м.
Тој што се моли многу често на бога. Богомолците почнаа да се крстат.
