бои се | несв.
Се плаши. Не бој се, нема ништо да стане.
боица | ж.
Училиштен прибор за боење. Водени боици. Темперни боици.
боиште | ср.
Место каде што се бие битка, бојно поле. И даде господ, некако се стиши боиштето.
бој 1 | м.
Битка, вооружен судир. Бој се биеше за секој човек, за секоја куќа. Закипе страшен бој.
бој 2 | м.
Висина, раст. Фенерот беше кренат во висина на човечки бој. Водата имаше два човечки боја длабочина
боја | ж.
Впечатокот што го остава на очите обоеноста на предметот. За килимот употребуваше волна во различни бои. Сината боја ги опушта нервите, виолетовата боја внесува нерасположение, тажно чувство, црвената боја буди страст, љубов.
бојадиса | св.
Направи нешто да добие определена боја, премачка со боја. Вратите и прозорците ќе ги бојадисаме со бела боја.
бојазлив | прид.
Што се плаши, плашлив. Момчето имаше бојазлив и тажен поглед.
бојаџија | м.
Занаетчија што се занимава со боење на разни материјали, најчесто текстил. Во чаршијата остана само еден бојаџија.
бојаџилак | м.
Бојаџиски занает, бојаџиство. Од бојаџилак денес не се живее.
