бор 1 | м.
Високо зимзелено иглолисно дрво; Pinus; бел бор; Pinus silvestris. Полјанчето беше опколено со високи борови и буки. Седнаа на ледината под борјето.
бор 2 | м.
Хемиски елемент; симбол B.
боравалка | ж.
Мешалка, лажица за мешање при готвење, обично дрвена. Жената боравеше со боравалката во тенџерето.
боравенка | ж.
Шарена кошула, везена со повеќе бои. Таа ѝ остави пет везени кошули, три алови и две боравенки.
борави | несв.
Меша, обично храна при приготвување. Жената ги борави тепсиите ориз да не заварат.
боравица | ж.
Мешаница. Во таа боравица не се знаеше кој јаде, кој пие.
боракс | м.
Натриумова сол на борот, хемиско соединение што се употребува во домаќинството и индустријата.
боралиште | ср.
боранија | ж.
(бот.) Вид зеленчук, зелен, млад грав во мешунка; Phaseolus vulgaris L. Стаса боранијата во зеленчуковите градини
борач | м.
Спортист што се занимава со борење. Борач во грчко-римски стил.