брборко | м.
Човек што многу зборува, што брбори. Брборко е тој и знае само да брбори.
брборлив | прид.
Што многу брбори. Брборлив маж. Брборлива жена.
брборливец | м.
Човек што многу зборува, што брбори. Тој е голем брборливец.
брбушка | ж.
Измет од ситен добиток, од зајак, глушец и сл.
брго | прил.
Брго чини абер на пашата. Коњот заоди побргу
бргошен | прид.
Што е од неодамна, скорашен.
брдило | ср.
Дел од разбојот за ткаење каде што се става брдото. Ткајачката со сета сила ги повлече брдилата.
брдо 1 | ср.
Рид, брег. Тврдината беше на врвот на тумбестото брдо.
брдо 2 | ср.
Дел од разбојот за ткаење низ кој се воведува основата. Ова платно се ткае кога во нишките се воведуваат по две, а во брдото по една жица.
бре! | изв.
При обраќање. Синко, зошто, бре синко, куќа затвори?
