бревта | несв.
Тешко, напрегнато дише, испуштајќи придушен звук. Човекот бревташе забрзувајќи го одот со последните сили.
брег | м.
Гранична линија меѓу копно и вода, земјата во појасот покрај река, езеро или море. Езерото лесно го заплиснува песочниот брег. Овој мост спои два брега...
Брегалница | ж.
Река во Македонија.
бреговит | прид.
Што има брегови. Бреговити долини.
Брегот на Слоновата Коска | м.
Држава во Африка.
брее | несв.
За елен ‒ рика. Во гората брееше елен самјак.
брез | прид.
Со бела пега на главата, обично за животно. Брезото јаре тргна по детето.
бреза 1 | ж.
Листопадно дрво со бела кора и ситни ливчиња; Betula alba. Околу дворецот имаше липи и бреза.
бреза 2 | ж.
Бела дамка на челото кај некои животни. Кобилата имаше бреза на челото.
брезов | прид.
Што се однесува на бреза, што е од бреза. Брезова шума.
