брбешкав | прид.
Што се брбешка, нечист. Тој е секогаш брбешкав.
брбла | несв.
Зборува многу, брбори. Жените на чешма брблаат по цел ден.
брбла | ж.
брблавица | ж.
Жена што многу брбла, што многу зборува. Жена брблавица е како празна воденица.
брблив | прид.
Што многу зборува. Брбливи жени.
брбливец | м.
Човек што многу брбла, што многу зборува. Ти си брбливец беден и измамник итар на зборови.
брбло | м.
брбне | св.
Наеднаш испушти глас по воздржување од смеење и сл. Не реков ништо, брбна Борис. Брбна да се смее.
брбор | м.
Звук што се слуша при брборење. Пристигнува доста тивок брбор што таа не е во состојба да го разбере јасно.
брбори | несв.
Зборува многу, сè и сешто, за сè и сешто. Таа везден брбори со сосетките.
