Бангладеш | м.
Држава во Азија.
Бангуи | м.
Главен град на Централноафриканска Република.
банда | ж.
Толпа, група, дружина што врши злосторства. Арамиско-качачките банди го пљачкосувале селото и вршеле терор на неговото население.
бандаж | м.
Преврска на голема рана, на скршеница и сл. Нејзе ѝ ги одврзаа бандажите од нозете.
бандажира | св. и несв.
Преврзе, преврзува рана, скршеница да не биде подвижно; става бандаж.
Бандар Сери Бегаван | м.
Главен град на Брунеи.
бандаџија | м.
Член на музичка банда, музикант.
бандера | ж.
Столб за електрична, телеграфска и друга инсталација. Улична бандера. Телефонска бандера.
бандерола | ж.
Лента од хартија со царински или даночен жиг; се обвива околу предметите што биле подложени на царинење.
бандит | м.
Разбојник, друмски разбојник, арамија. Бандити од ридиштата ги напаѓале градовите и селата.
