банов | прид.
Што припаѓа на бан. Зел банова ќерка. Стоел под бановото знаме. Пребледна намесникот банов.
бановина | ж.
Област со која управува бан. Живееше во една земја, во една нејзина бановина. Ја запозна бановината со сите нејзини драми.
бановица | ж.
Банско | ср.
Село во Струмичко.
банство | ср.
Власт и достоинство на бан. Тој го застапуваше банството.
банува | несв.
Управува со бановина. Долго време банува со оваа област.
банчин | прид.
Банџул | м.
Главен град на Гамбија.
бања | ж.
Минерални извори со уреди за капење, лекувалиште. Ја запозна во бањата, каде што се лечеше од ревма.
бања | несв.
Капе некого. Ги бањаа малите деца.
