бацка се | несв.

бацко | м.

Вок. од брат. Море, како така, бацко Толе, ами роднина сме! Си дојде бацко им. Настојува на некој начин да дојдат до бацко ми.

бацло | м.

Тој што е валкан.

бацувка | ж.

Бакнеж. Тоа беше нејзината прва бацувка.

бач | м.

Старешина на бачило, најстар овчар на бачило. Стариот бач ги молзеше овците.

бачевина | ж.

Образувањето бачевина се среќава во Кривопаланечко.

бачилар | м.

Овчар, работник на бачило. Ова се бачиларите, одат на бачило.

бачило | ср.

Летна сточарска дрвена колиба или населба каде што во текот на летото сточарите го чуваат добитокот и подготвуваат млечни производи. Чорбаџиите се групираат по четворица и прават едно бачило. Имал стадо на бачило.