безверие | ср.

Неверување во бога, атеизам. Со сјај и раскош го маскираат своето безверие. Како да го видоа пеколот, се исплашија од своето безверие.

безверник | м.

Тој што не верува во бога, безбожник, атеист. Се појавија многу еретици и безверници.

безветрен | прид.

Што е без ветер, тивок. Беше безветрена ноќ. Безветрено време.

безветрие | ср.

безветрина | ж.

Време без ветер; затишје. Летни безветрини. Фустанот ѝ беше виснат како фронтовско знаме на безветрина.

безвкусен | прид.

Што е без пријатен вкус, блуткав, невкусен. Безвкусна храна.

безвластен | прид.

Што е без организирана државна власт; анархичен. Безвласна држава.

безвластие | ср.

Состојба без државна власт, беззаконие; анархија. Луѓето се плашат од безвластие, се плашат за својот имот.

безводен | прид.

Што е без вода, сиромашен со вода. Безводен бунар. Безводна пустина. Безводна почва. Безводно земјиште. Безводните пусти чукари го криеја непријателот.

безвоздушен | прид.

Што е без воздух, што не е исполнет со воздух. Безвоздушен простор.