бездеен | прид.

Што е без дејност, што е без активност; неактивен. Бездејниот човек се затвори во себе.

бездејствие | ср.

бездејство | ср.

Отсуство на дејство, неактивност. Го напушти своето семејство да седи некаде во темница и во бездејство.Забележа дека книгите го спасувале човека од бездејство.

бездејствува | несв.

Не е активен, не врши никаква дејност, ништо не работи. Мажите бездејствуваа. Тие денови ние не бездејствувавме, водевме дискусии до длабоко во ноќта, тоа беше еден начин на активност, нешто што не можевме да го сметаме за бездејствување.

безделен | прид.

Што поминува време во безделие, што не се занимава со ништо. Безделните и богати луѓе пронајдоа нова забава.

безделие | ср.

Отсуство на желба за работење, безделничење.

безделник | м.

Тој што е безделен, што безделничи, што не сака да работи поради мрзливост, што го поминува времето во денгуба. Селската кафеана беше полна со безделници.

безделничи | несв.

Не работи; не сака да работи, денгуби. Градинарот безделничеше во сенките од големите дрвја. По цел ден пиеја и безделничеа.

безделништво | ср.

Состојба на безделник.

бездетен | прид.

Што нема деца; што не може да има свои деца. Бездетен брак. Бездетна вдовица. Бездетно семејство.