бездетка | ж.
Таа што нема дете; што не може да роди, неротка. Несреќна бездетка.
бездимен | прид.
Што е без дим; што гори без дим. Бездимни оџаци. Бездимен барут.
бездна | ж.
Длабочина без дно, во која не може да се види дното, бескрајна длабочина; амбис. Голема бездна. Се најде на раб од бездна. За малку ќе се струполеше во бездна.
бездожден | прид.
Што е без дожд. Бездожден ден. Бездождна есен. Бездождни години.
бездомен | прид.
Што е без дом и семејство, што нема сопствена куќа, живеалиште. Сам, бездомен човек. Бездомна питачка. Толпа гладни, бездомни деца. Бездомно куче. Се умилкува како бездомна мачка.
бездомник | м.
Тој што е без дом, без куќа, без живеалиште. Во ноќта, околу огнот се греат сите бездомници од војната.
бездомништво | ср.
Состојба на бездомен човек.
бездрвен | прид.
Што не е од дрво, што не содржи во себе дрво. Бездрвна хартија.
бездржавен | прид.
Што е без државна власт. Бескласно и бездржавно општество.
бездруго | мод.
Сигурно, без сомнение, несомнено; секако, неминовно. Бездруго, тоа е убаво смислена работа. Бездруго, тоа е јасно. Бездруго ќе се обогатите.
