бездушен | прид.
Што нема душа, безмилосен, нечувствителен, немилосрден, нечовечен. Бездушен, крвав грабеж. Бездушна тиранија. Бездушни даночници.
бездушник | м.
Тој што е бездушен, нечовек. Човекот може да биде бездушник. Проклети крвници, бездушници.
безел | м.
Едногодишно растение што ползи виејќи се околу друго растение (обично пченка), со ситни, зелени, топчести плодови во мешунка, грашок; Pisum sativum.
безжален | прид.
Што е без жал, без сожалување, бездушен, безмилосен. Безжален убиец. Безжални луѓе.
безжалник | м.
Тој што е безжален, бездушник. Таа се молела за сите праведници и за сите безжалници.
безжалосен | прид.
Безжалосниот џелат.
безживотен | прид.
Што е без живот, мртов. Безживотен човек лежеше на асфалтот. Безживотните тела ги влечеа до ископаните дупки.
безжитен | прид.
Што е без жито, неплоден. Безжитна година. Безжитен клас.
безжичен | прид.
Што е без жици, што функционира без жици, без спроводници. Безжичен телефон. Безжична телеграфија.
безжолчен | прид.
Што е без жолчност, без зајадливост. Безжолчен разговор. Безжолчна иронија.
