безѕвезден | прид.
Што е без ѕвезди, темен. Безѕвездено небо. Плетенките ѝ беа црни како безѕвездени ноќи.
безидеен | прид.
Што е без идејна ориентација, без припадност кон политичка идеологија. Безидејна борба.
безизлезен | прид.
Што е без излез, без можност за успешно решение, безнадежен. Безизлезна ситуација. Безизлезна положба. Безизлезни маки.
безизразен | прид.
Што е без израз, што нема карактеристични црти, што не изразува мисли и чувства, нејасен. Безизразен поглед. Безизразен плач. Безизразно лице. Безизразна група незадоволници.
безимен | прид.
Што е без свое име; некрстен; неименуван. Безимено дете. Безимено дело. Мала и безимена улица.
безистен | м.
Пазар под покрив, покриена чаршија. Трговците од безистенот биле многу богати. Постојат повеќе јавни објекти од турскиот период: анови, амами, безистени, конаци.
безлебен | прид.
Што е без леб, безжитен; неплоден. Безлебна година. Безлебно пченично зрно.
безлетен | прид.
Што е без лето. Безлетни поларни предели.
безлистен | прид.
Што е без лисје; што останува без лисје. Безлисни растенија. Безлисни дрвја. Безлисни гранки.
безличен | прид.
Што не ја истакнува својата личност, што не се истакнува со индивидуалност; што не пројавува посебни карактеристики или особен квалитет. Безличен човек без некаква перспектива во животот. Безличен поглед. Безличен глас. Власта беше безлична.
