бесрамие | ср.
Отсуство на срам, бесрамност.
бесрамник | м.
Тој што нема срам. Бесрамник ниеден.
бессемеен | прид.
Што е без семејство. Бессемеен човек.
бессемен | прид.
Што нема, што не дава семе. Бессемена сорта. Бессемено растение.
бессилен | прид.
Што е без сила, слаб, немоќен. Бессилен маж. Бессилна војска.
бессилие | прид.
Бессилност, слабост, немоќ. Страшно бессилие. бесславен, бесславниот Што е без слава, неславен. Бесславен водач.
бессовесен | прид.
Што е без совест, несовесен. Бессовесен човек.
бессовесник | м.
Тој што е без совест, несовесен човек.
бессодржаен | прид.
Што е без содржина, безвреден, некорисен. Бессодржаен разговор. Бессодржајна дискусија.
бессознание | ср.
Длабоко бессознание.
