бесцветен | прид.
Што нема цвет, што не цвета. Бесцветна грмушка. Бесцветен бршлен. Бесцветно растение.
бесцветница | ж.
(бот.) Растение без цвет.
бесцелен | прид.
Што е без цел, залуден, бесмислен. Бесцелен живот. Бесцелна работа. Бесцелни прошетки.
бесценет | прид.
Што има неограничено висока цена; непроценлив, скапоцен. Бесценет камен. Бесценета дијадема. Бесценети реликвии.
бесцутен | прид.
Што нема цут, што не цути. Бесцутно дрво.
бесчаден | прид.
Што е без чад, што не испушта чад при согорување. Бесчаден оган. Бесчаден барут. Бесчадна просторија.
бесчеден | прид.
Што е без чедо, бездетен. Бесчеден брак. Бесчедна жена.
бесчесен | прид.
Што е без чест; нечесен. Бесчесен маж. Бесчесна жена.
бесчесник | м.
Тој што не е чесен; никаквец. Бесчесникот ги напаѓаше незаштитените девојки. Бесчесници ги ограбуваа напуштените манастири.
бесчести | несв.
Зема чест некому, осрамотува. Војниците ги бесчестеа жените и девојките. Тој убива, бесчести.
