вражбина | ж.

вражука | несв.

вражји | прид.

Што се однесува на враг. Вражја сила.

вразуми | св.

Влијае врз некого да биде разумен, да постапува разумно. Него татко му не го вразумил, па ти ќе го вразумиш. Годините го вразумија него.

врами | св.

Стави во рамка. Тој ја врами својата семејна фотографија.

вран | прид.

Што има сјајна црна боја. Вран коњ. Врана коса.

врана | ж.

Вид птица со црни или сиви перја која живее околу населени места; Corvus cornix. Една врана леташе над езерото. На гранките се собираат јата црни врани.

вранест | прид.

вранец | м.

Вран, црн коњ. Човекот го јаваше тенконогиот вранец. Кочијата ја влечеа два вранци.

вранин | прид.

Што се однесува, што ѝ припаѓа на врана. Вранино јајце.