вјаса | несв.

Брза, брзо врши некое дејство. Тој во сѐ вјаса, но никогаш навреме да стаса. Таа вјасаше да ја суреди куќата.

вјасана | прил.

Брзо, на брзина. На вјасана.

вјасаница | прил.

Брзо, брзајќи. Вјасаница дојде дома.

вљубен | прид.

Тој што се вљубил, што е обземен од љубов кон некого или кон нешто. Двајца млади вљубени седеа на кејот.

вљубеник | м.

Тој што е вљубен, во некого или во нешто. Вљубеник во добриот збор.

вљуби се | св.

Се заљуби, пројави љубов кон некого, засака некого. Се вљубиле и се зеле. Се вљуби на прв поглед.

вџари се | св.

Се загледа, се втренчи, се внесе во некого. Војникот се вџарил во селанените.

вџасен | прид.

Што се вџаси. Неговиот гладен и вџасен поглед ја жежеше под кожа.

вџаси се | св.

Се запрепасти од нешто. Претрпна, се вџаси и рипна од столот.

вџаши се | св.