Газа | ж.
Град на источниот брег на Средоземното Море.
Газа | ж.
Област на источниот брег на Средоземното Море.
газалиште | ср.
Плитко место за поминување преку вода. Бараше газалиште за да ја премине реката.
газало | ср.
газглава | прил.
Главечки (при превртување). Децата се превртуваа газглава.
газда | м.
Богат човек; чорбаџија. Како вистински газда, јадеше по најскапите ресторани.
газдарица | ж.
газда. Газдарицата го изнајмуваше станот евтино.
газдин | прид.
Што му припаѓа на газда. Газдина куќа.
газдински | прид.
Што се однесува на газда, што му припаѓа на газда. Газдинска ќерка.
газдува | несв.
Раководи, стопанисува. Газдите газдуваа, а работниците работеа.
