газела | ж.

Вид тропско животно, копитар, слично на срна, со стројно тело, долги нозе и со рогови; Gazella dorcas.

газер | м.

Долниот, најнизок дел од некој сад, дно на длабок предмет, на кутија, на сандак и сл. Ги кладов парите во сандакот, на газерот.

газест | прид.

Што има голем газ. Газлеста жена

газечки | прил.

Наназад. Падна газечки.

газечкум | прил.

гази | несв.

а) Стапнува, чекори, оди. Ми се чинеше не газам на нозе. На челото газеше нашиот водник. б) Стапнува на нешто (снег, кал, трева и сл.). Гази уморно во снегот. Матичарот газеше во калта и размислуваше за есенската здодевност. в) Преминува преку вода, планина и сл. Реката во април не се газеше. А колку за нас, ние сме научени да ја газиме планинава.

газиен | прид.

Што се однесува на газија. Газиена ламба.

газија | ж.

Гас во течна состојба што се користи за осветлување; петролеј. Нека светка ламбата, не карабитната, туку онаа на газија.

газијарник | м.

Сад за чување газија. Го наполни газијарникот.

газира | св. и несв.

Додаде, додава јаглерод диоксид во вино, во безалкохолен пијалак и сл. Минералната вода ја газираат и ја пакуваат.