гушка | ж.

Дебел кожен набор под брадата. Надвор стоеше човек со дебели образи и гушка од која не можеше да ја закопча кошулата.

гушне | св.

Прегрне, стисне во прегратка. Го гушна и го бакна.

гуштер | м.

Влечуга со четири нозе и со долга опашка, се храни со инсекти; Lacerta.

гуштерник | м.

Место каде што има гуштери.

гуња | ж.

гљу! | изв.

За имитирање на гласот на мисирката.

гљуга | несв.

За мисирка – испушта глас „гљу“.