г | глас

Глас, звучна согласка во македонскиот стандарден јазик, заднонепчена според местото на образување, експлозивна според начинот на образување.

га! | изв.

За имитирање на гласот на некои птици, обично на гуска.

габа | ж.

Организам што наликува на ниско растение без листови, со кусо стебло и врв во форма на шапка; печурка; Fungus. Отровна габа. Габа за јадење. Супа од габи.

габар | м.

Човек што собира габи. По дождот излегоа габарите да берат габи.

габардин | м.

Фина ткаенина од волна или од памук што се користи за изработка на горна облека. Си соши костим од габардин.

габардиса | св.

Збувне, прими течност.

габер | м.

Вид дрво со жилести и назабени лисја, со мазна сива кора и бела срцевина што се користи за изработка на музички инструменти и на други предмети; Carpinus betulus. Тие цели недели ги копаа длабоките корење на буките и габрите.

габерица | ж.

габерлив | прид.

Обраснат со габер. Габерливо место.

габеров | прид.

Што е од габер, штосе ~ однесува на габер. Габерово дрво. Габерова шума