Дорец | м.
Припадник на старогрчко племе.
дорече | св.
Рече, доискаже сѐ, до крај. Не смееше да дорече сѐ што намислил. Таа дорече уште нешто и потоа сосема замина.
дорија | м.
Коњ со темноцрвена боја. Покажуваше на еден дорија со бел белег на челото. Ја галеше топлата грива на доријата.
дорине | св.
Изрине до крај. Излезе да го дорине снегот пред порта.
дорони | св.
Изрони до крај. Ја доронил сета пченка.
дороси | св.
Престане да роси. Надвор полека дороси.
дорски | прид.
Што припаѓа, што се однесува на еден од трите грчки градежни стилови (според грчкото племе Дорани). Дорски стил.
доруча | св.
Заврши со ручекот, со јадењето, дојаде. Доруча и си легна да спие.
доруши | св.
Руши до крај. Ја дорушија старата куќа.
досаѓа | несв.
