досада | ж.
Непријатно чувство на здодевност и монотонија поради незаинтересираност за работа или за околината. Тој со досада го следеше бескрајното дрдорење на старецот. Понекогаш пијам од досада.
досаден | прид.
Што е здодевен, што предизвикува досада. Чекањето е досадна работа. Се надевам дека не ви беше досадно моето кажување.
досади 1 | св.
Предизвика чувство на досада, на непријатност, стане здодевен, неинтересен, неподнослив. Разговорите на таа тема веќе му досадија. Му досади постојаното плачење на детето. Тој им досадил со своите проблеми.
досади 2 | св.
Заврши со садењето. Вчера го досадивме тутунот.
досамоти | предл.
Многу блиску, веднаш до некого, до нешто. Тој седна досамоти него. Се наместија досамоти водата.
досвири | св.
Свири, исвири до крај, престане да свири. Кога досвирев му го вратив кавалот.
досврши | св.
Сврши, заврши нешто целосно, до крај. Јас ќе ја досвршам работата.
досег | м.
Граница до која некој или нешто може да досегне, да дофати, да долови; дофат. Тој беше далеку и надвор од нивниот досег. Ги одвлече надвор од досегот на нашите очи. Тоа беше највисок досег на неговото поетско дело.
досега | прил.
До овој момент, до овој час. Лажеш за сѐ што си рекол досега. Спиев досега. Не дошол досега кај нас.
досегашен | прид.
Што важи, трае, се случува до овој момент, досега. Досегашна работа. Досегашни успеси. Досегашно драмско творештво.