досада | ж.

Непријатно чувство на здодевност и монотонија поради незаинтересираност за работа или за околината. Тој со досада го следеше бескрајното дрдорење на старецот. Понекогаш пијам од досада.

досаден | прид.

Што е здодевен, што предизвикува досада. Чекањето е досадна работа. Се надевам дека не ви беше досадно моето кажување.

досади 1 | св.

Предизвика чувство на досада, на непријатност, стане здодевен, неинтересен, неподнослив. Разговорите на таа тема веќе му досадија. Му досади постојаното плачење на детето. Тој им досадил со своите проблеми.

досади 2 | св.

Заврши со садењето. Вчера го досадивме тутунот.

досамоти | предл.

Многу блиску, веднаш до некого, до нешто. Тој седна досамоти него. Се наместија досамоти водата.

досвири | св.

Свири, исвири до крај, престане да свири. Кога досвирев му го вратив кавалот.

досврши | св.

Сврши, заврши нешто целосно, до крај. Јас ќе ја досвршам работата.

досег | м.

Граница до која некој или нешто може да досегне, да дофати, да долови; дофат. Тој беше далеку и надвор од нивниот досег. Ги одвлече надвор од досегот на нашите очи. Тоа беше највисок досег на неговото поетско дело.

досега | прил.

До овој момент, до овој час. Лажеш за сѐ што си рекол досега. Спиев досега. Не дошол досега кај нас.

досегашен | прид.

Што важи, трае, се случува до овој момент, досега. Досегашна работа. Досегашни успеси. Досегашно драмско творештво.