доталка | св.

Престане да талка. Талкал по светот и доталкал.

дотаму | прил.

До тоа место. Колата оди дотаму.

дотација | ж.

Сума што им ја доделува државата на организации или претпријатија за покривање на редовните трошоци или за други цели. Средствата од дотацијата се трошени наменски.

дотегне ми (ти му...) | св.

Ми стане тежок, неподнослив; ми здодее нешто. Затворот им дотегнува на сите затвореници. Му дотегнало одењето дома.

дотежне | св.

Стане тешко, почувствува тежина. Му дотежнала вреќата на грбот.

дотек | м.

Тоа што дотекува, што надоаѓа како течност во определено количество. Водни дотеци. Дотек на нафта.

дотекува | несв.

дотепа | св.

Убива, усмртува. Дотепај го коњот.

дотепувачка | ж.

Усмртување, умирање. Го маваа до дотепувачка.

дотепувачки | прид.

Што е краен, завршен или убиствен. Дотепувачки удар.