дотежне | св.

Стане тешко, почувствува тежина. Му дотежнала вреќата на грбот.

дотек | м.

Тоа што дотекува, што надоаѓа како течност во определено количество. Водни дотеци. Дотек на нафта.

дотекува | несв.

дотепа | св.

Убива, усмртува. Дотепај го коњот.

дотепувачка | ж.

Усмртување, умирање. Го маваа до дотепувачка.

дотепувачки | прид.

Што е краен, завршен или убиствен. Дотепувачки удар.

дотера | св.

а) За животно – доведе со терање да стигне на некое место. Ги дотера говедата во шталата. б) За човек – принуди некого со терање да дојде, да стигне на некое место. Ги дотераа селаните на сретсело.

дотеран | прид.

Што е приведен, донесен; дотера_1_2 Тие беа дотерани во судот и обвинети за бунт. Различна стока е дотерана од напуштените села.

дотетерави се | св.

Пристигне до некаде тетеравејќи се, одејќи тешко, несигурно. Се дотетерави до своето легло. Се дотетеравив да ѕирнам.

дотече | св.

Надојде воден тек во поголемо количество од вообичаеното. Реката дотече.